Waarom we niet krampachtig moeten doen over tieners, school en hun mobiel.

Mandarijn challenge bij Orbit, wie als eerste zijn telefoon pakt is zijn mandarijn kwijt. :)

Wat kun je doen om je telefoonverslaafde tiener gemotiveerd te krijgen voor zijn of haar huiswerk? Streng verbieden heeft geen zin, speels (en slim) ermee omgaan is beter. Observaties uit eigen ervaring. En hoe we dat toepassen binnen Orbit.

Tieners en hun afleidende apparaten zijn vaak een kopzorg voor ouders. Elke ‘bliep’ is een reden om afgeleid te zijn. Ik zag het aan mijn zoons. Werd er net even rustig huiswerk gemaakt: bliep/zoem/ring/piep/tril/bel, weg aandacht.

Ik merkte dat verbieden niet helpt. Verbieden is onderdrukken en komt niet uit een kind zelf. Mijn zoons leerden er niets van, was ik even weg deden ze het tóch.

Bij Orbit vonden we het dus interessant om te kijken óf we wel het telefoongebruik wilden ombuigen. Is het niet zo dat dit bij ‘de nieuwe tijd hoort’ en dat we dit moeten accepteren, daar dan slim mee omgaan? Minder krampachtig, meer de verantwoording bij de kinderen zelf leggen?

We ontwikkelden een paar oefenmethodes, zoals de mandarijn–challenge: telefoon pakken is verliezen. Wat ook werkt is tijdsafspraken: 10 op, 30 minuten af. Geen verbieden dus, maar pubers speels leren dat het óók heerlijk is om eens ongestoord aan iets te werken.

Binnen Orbit denken dat het onderwijs er over 10 jaar anders uitziet. Het leren uit boeken zal langzaam gaan verdwijnen en veranderen in projectonderwijs. Wij experimenteren met wat het beste werkt in de benadering van onze tieners en hun mobieltjes. Krampachtig verbieden werkt averechts.

De Samsung en iPhone worden geïntegreerd in de leertijd, Zo ervaren onze kinderen leren ook als plezierig. Met als gevolg een mooi resultaat.